6/9/13

Μα τέλος πάντων που ανήκομεν;



"Πέρασα τις τελευταίες μέρες αρκετό καιρό ανάμεσα στα βιβλία μου. Δεν είναι πως δεν τα βλέπω καθημερινά, είναι που σπάνια τα κατεβάζω όλα για να τους αλλάξω θέση. Πέρα από την κάπως ύποπτη απόλαυση –περιέχει ψήγματα αυτοθαυμασμού και φετιχισμού– του να αφουγκράζεσαι τον όγκο τους, τον αριθμό τους, να θυμάσαι πού διάβασες το καθένα, η ηδονή της αλλαγής του συστήματος ταξινόμησης περιέχει κι ένα έξτρα μπόνους· αδιάβαστα.

Μέσα στα διαβασμένα, παρεισφρέουν τριών λογιών βιβλία, αυτά που κάποτε παράτησα –στην αρχή, στη μέση, λίγο πριν το τέλος και τώρα φαντάζουν ξανά γοητευτικά–, αυτά που για κάποιο λόγο πήγαν στο ράφι χωρίς καν να τα ανοίξω και, τέλος, τα κατατρεγμένα, εκείνα που αναρωτιέμαι γιατί μπήκα στον κόπο να τα αγοράσω. Οι ήδη μεγάλες στάκες με αδιάβαστα βιβλία εμπλουτίστηκαν και βρέθηκα με καμιά εικοσαριά βιβλία που δεν έχω διαβάσει, είμαι δε σχεδόν βεβαία πως δεν θα ήθελα να διαβάσω ποτέ.

Το σχεδόν είναι η λέξη κλειδί. Έφτασε η ώρα του αποχωρισμού, να γραφτώ στις λίστες του bookcrossing, να τα δωσω στις τοπικές βιβλιοθήκες, να στήσω ανταλλακτήριο με φίλους και γνωστούς; Κι αν κάποιο από αυτά μου γυαλίσει ξανά, το θέλω πάλι δικό μου, θα το αγοράσω, ενώ ήξερα πως το είχα μες στα χέρια μου; Το ήξερα, όμως; Δεν το ήξερα. Το βιβλίο δεν είναι ένα απλό αντικείμενο, η αίσθηση της κτητικότητας σε σχέση με τα προϊόντα του πολιτισμού είναι μια μεγάλη ιστορία, δυσκολότερη από το να αποχωριστείς ένα βάζο ή το σεμεδάκι πάνω από την τηλεόραση – αν και καταλαβαίνω πως κι αυτά δεν είναι εύκολο να τα ξεφορτωθεί η μέση γυναίκα. Ανήκω στα βιβλία μου, ανήκουν αυτά σε μένα. Μα και στα αδιάβαστα, αυτά που δεν θα ήθελα ποτέ, στα διαβασμένα που δεν αγάπησα; Σε όλα προφανώς.

Φτιάχνω δειλά δειλά μια μικρή στοίβα με βιβλία που σε κανονικές συνθήκες θα πήγαιναν στην αποθήκη. Και μια άλλη μικρότερη δίπλα με αδιάβαστα που θα έμεναν να τριγυρνούν σαν φαντάσματα στις βιβλιοθήκες μου για πάντα. Δεν έχω αποφασίσει τι θα τα κάνω. Για αρχή θα μείνω για πολύ καιρό να τα κοιτάω ξανά και ξανά, μάλλον. Έπειτα σκέφτομαι να τα βγάλω σε πλειστηριασμό. Ίσως κάπου κάποτε κάποιος κοιτάει με την ίδια αμηχανία το βιβλίο των ονείρων μου."

Αυτά έγραφα στο Bookstand κοντά πέντε μήνες πριν. Σε αυτούς τους πέντε μήνες, αν εξαιρέσει κανείς μια και μοναδική ανταλλαγή με τον Μαραμπού που δεν ξεκίνησα εγώ και αρκετά δανεισμένα βιβλία από εδώ κι από από κει, δεν έκανα τίποτα για αυτά τα αδιάβαστα που δεν με ελκύουν. Δεν κοίταξα να τα αγαπήσω (ίσα ίσα τα άφησα πριν λίγο καιρό να με μπλοκάρουν αναγνωστικά), δεν τα χάρισα, δεν τα έδωσα, δεν τα αντάλλαξα. Μένουν εκεί, στα ραφάκια τους τακτοποιημένα, να με κοιτούν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, να μη με αφήνουν να πάρω καινούργια χωρίς τύψεις. Αλλά η εγκυμοσύνη έχει ένα καλό, κάποια στιγμή σε βάζει να εκκαθαρίσεις τα συρτάρια, τα σεντούκια και τα δωμάτια για να υποδεχτείς το καινούργιο μέλος. Έτσι μάλλον, κι αυτά τα βιβλιαράκια θα βρουν την τύχη που τους αξίζει. 



20 σχόλια:

  1. Έναν παρόμοιο προβληματισμό έχω κι εγώ -όχι για τα αδιάβαστα, αλλά για τα διαβασμένα που δεν με ενθουσίασαν και θέλω/πρέπει να τα "αποδεσμέυσω".
    Βέβαια, ο στάνταρ χώρος "αποδέσμευσης" είναι τα παλαιοβιβλιοπωλεία, αλλά (ορμώμενος από μια παλαιότερή σου ανάρτηση), ίσως ψάξω να δώσω μερικά και σε κάποια βιβλιοθήκη (ή και να τα "ξεχάσω" σε κάποιο παγκάκι/καφετέρια/λεωφορείο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα παλαιοβιβλιοπωλεία είναι μια σίγουρη λύση. Κάτι κερδίζουν αυτοί, κάτι εσύ, σίγουρα κάτι κι ο επόμενος. Αλλά και στις βιβλιοθήκες που το έχουν πολύ ανάγκη.

      Διαγραφή
  2. Ρε παιδιά, αναρτήστε ο καθένας μια λίστα ανεπιθύμητων βιβλίων, να στήσουμε ένα ωραίο ανταλλακτήριο. Το πρώτο κοινωνικό βιβλιοπωλείο (ύστερα από τόσα κοινωνικά παντοπωλεία, μανάβικα, φαρμακεία, ιατρεία). Έτσι και αλλιώς, αν τα δώσετε στα παλαιοβιβλιοπωλεία, αργά ή γρήγορα σε χέρια βιβλιόφιλων θα ξαναπέσουν. Ας καταργήσουμε τους μεσάζοντες. Εμπρός στο κίνημα του βιβλίου! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται ότι για στήσιμο ανταλλακτηρίου είμαι μέσα,έτσι κι αλλιώς δίνω κατά καιρούς βιβλία σε συλλογικότητες και τέτοια αλλά εκεί είναι λίγο διαφορετικό,δεν υπάρχει συνέχεια και δεν συζητάμε γι αυτά.Στη λέσχη μας επίσης του Degas -είμαστε καμιά 20σαριά-κάνουμε εδώ και καιρό δανειστική και ανταλλαγές αλλά είναι στενού κύκλου φάση,γιατί να μη το οργανώσουμε σε πιο πλατιά ανταλλακτική βάση που είναι και πιο βιβλιοφιλικό,μέσω δλδ των ιστολογίων;

      Διαγραφή
    2. Εμένα αυτή είναι η γνώμη μου, Βιβή. Έχει νομίζω μια γοητεία η ανταλλαγή, να δουλέψουν και λίγο τα ταχυδρομεία. Αφού οι προτάσεις των βιβλίων ανακυκλώνονται μεταξύ των βιβλιόφιλων, γιατί να μην ανακυκλώνονται και τα βιβλία τους; Δεν γίνεται, τόσες ετερόκλητες προτάσεις, ένα βιβλίο κάποιου θα γυαλίσει σε κάποιον. Εγώ έκανα μια ανταλλαγή με την Κατερίνα, έδωσα δυο βιβλία πήρα δύο, τα διάβασα, μου άρεσαν και ίσως στο μέλλον αποφασίσω να τα ανταλλάξω εκ νέου.

      Εσείς οι ιστολόγοι μπορείτε να το οργανώσετε. Βάλτε ένα λινκ στην άκρη Ανταλλαγές βιβλίων και ανανεώστε την λίστα κάθε δυο βδομάδες ή έστω κάθε μήνα, αφαιρώντας κάποιο που ενώ είχατε αποφασίσει τον διωγμό του τελικώς το μετανιώσατε και προσθέτοντας κάποιο που σας έγινε ξαφνικά ενοχλητικό τσιμπούρι!

      Καλή και η ιδέα του Θαλή να "ξεχάσει" ένα βιβλίο σε παγκάκι/ στάση λεωφορείου αλλά, ποιος ξέρει, θα είμαι εγώ αυτός που θα πάρει το σωστό λεωφορείο την σωστή ώρα; Αν γίνεται, γιατί να μην έρθει το λεωφορείο να αποβιβάσει το βιβλίο έξω από το σπίτι μου;

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος6/9/13, 3:04 μ.μ.

    Εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα. Έχεις δώσει κανείς σας βιβλία σε παλαιοβιβλιοπωλείο; Περίπου πόσα δίνουν πάνω κάτω για "καινούργιο" ή απείραχτο βιβλίο των ενδιαφερόντων μας ή για πιο μεταχειρισμένο και ποια το κάνουν καλύτερα; Κατά τα άλλα η ιδέα του ανταλλακτηρίου είναι οπωσδήποτε ωραιότατη και εφικτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ νομίζω πως η ιδέα του ανταλλακτήριου είναι πολύ καλή, αρκεί να την οργανώσουμε σωστά και να έχουμε συμμετοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος6/9/13, 10:05 μ.μ.

    Εμένα μην με υπολογίζεις. Πιο πιθανό είναι να ψηφίσω Χ.Α!
    Ε.Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν σε υπολόγιζα θα είχα λύσει από ξαρχής το πρόβλημα μου. Αλλά τί να σου κάνω που έχεις θεματάκια κτητικότητας;

      Διαγραφή
  6. Στο ιστολόγιό μου υπάρχουν βιβλία για ανταλλαγή στη "Ντουλάπα".
    Μήπως όμως Κατερίνα και αγαπητοί βιβλιοϊστολόγοι να βάζαμε όπως πρότεινε ο Μαραμπού ένα λινκ σ' ένα συγκεκριμένο σημείο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή μου. Τρώω πρωινό και περνώ μια βόλτα από την "Ντουλάπα" σου να διαπραγματευτούμε! :Ρ

      Διαγραφή
    2. Να το βάλουμε άραγε στην επάνω μπάρα, εκεί που εμφανίζονται οι Σελίδες μας;

      Διαγραφή
    3. Ωραία ιδέα, θα την ακολουθήσω μέσα στη βδομάδα που μας έρχεται :-)

      Διαγραφή
    4. Ναι, κι εγώ, γιατί είμαι κάπως δυσκίνητη σε αυτά τα θέματα, πρέπει να έχω όρεξη για να ανεβάσω φωτό και να πειράξω το φορμάτ του μπλογκ

      Διαγραφή
  7. Ναι αμέ! Όπου θα είναι πιο εμφανές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μωρέ μ'αρέσει να σε διαβάζω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η σχέση μου μαζί τους απόλυτα κτητική. Βιβλιοθήκες, ράφια, κομοδίνα, πάνω στο γραφείο, όπου μπορούν να τοποθετηθούν και να χωρέσουν βρίσκουν τη θέση τους. Μπορεί να αποσυμφορήσω κάποιους απ' αυτούς τους χώρους από άλλα αντικείμενα, αλλά τα βιβλία μπορεί να γυροφέρνω μια από δω και μια από κει, αλλά δεν πάνε πουθενά, γιατί απλώς τα βιβλία δεν είναι αντικείμενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό νομίζω είναι το βασικό θέμα όλων μας. Και φυσικά δεν το συζητάω για τα βιβλία έστω που λίγο με τσίγκλισαν, μιλάω μόνο για αυτά που μου είναι παγερά αδιάφορα ή που με εκνευρίζουν πια. Ας πούμε τί λόγο έχω να κρατάω τον Κοέλιο;

      Διαγραφή
    2. Χαχα... δεν υπάρχει λόγος να κρατάς τον Κοέλιο, όντως! Αλλά γιατί να φερθείς τόσο σκληρόκαρδα δίνοντάς το για ανάγνωση σε κάποιον άλλον;

      Διαγραφή