26/9/13

"Η Γραμμή σκιάς", Joseph Conrad




Καταλαβαίνω την γοητεία που μπορεί να ασκήσει ο Τζόζεφ Κόνραντ στον αναγνώστη, όμως για κάποια λόγο εγώ δεν γοητεύομαι. Έτσι μάλλον συνοψίζεται η εμπειρία μου με τη «Γραμμή Σκιάς», το δεύτερο βιβλίο του Κόνραντ που πέφτει στα χέρια μου.

Το βιβλίο είναι καθ' ομολογία του ίδιου του Κόνραντ βαθιά αυτοβιογραφικό. Περιγράφει την ιστορία ενός νεαρού ναυτικού, στο μεταίχμιο της ηλικίας ανάμεσα στη νιότη και την πρώτη ωριμότητα, που παρατά την άνεσή του στο εξαιρετικό καράβι που υπηρετεί ως δεύτερος, έτσι χωρίς λόγο. Και αναλαμβάνει Καπετάνιος μόλις λίγες μέρες μετά σε ένα σκαρί με πολλά προβλήματα, που βρίσκεται ακυβέρνητο κάπου στην μέση του πουθενά.

Το μυθιστόρημα- πέρα από μια άγρια ναυτική περιπέτεια, καθώς οι ναυτικοί του πλοίου είναι όλοι άρρωστοι και τους κατατρώει ο πυρετός ενώ ο αέρας δε λέει να φυσήξει, βάζοντας τους στην υποψία πως το σκαρί είναι στοιχειωμένο- είναι μια ιστορία ενηλικίωσης. Μια προσωπική μαρτυρία για το πώς ο άνθρωπος πρέπει να διαφεντεύσει πρώτα τον εαυτό του, για να μπορέσει να επιβληθεί στους άλλους και τη ζωή. Κι ένα μάθημα για το πώς είναι να είσαι αρχηγός, τη μοναξιά, τη σκοτεινία και την ικανοποίηση όταν πια έχεις περάσει την αόρατη γραμμή ανάμεσα στην ανεμελιά και τη στιβαρότητα.

Η γραφή του Κόνραντ είναι ενδιαφέρουσα και για αυτό το μυθιστόρημα είναι ευκολοδιάβαστο. Ο δε κεντρικός ήρωας είναι ίσως από τους πιο ολοκληρωμένους λογοτεχνικούς χαρακτήρες.  Η αλήθεια είναι όμως πως η ναυτική ιστορία- τελείως εκτός του γούστου μου- με κούρασε. Δεν είναι πως δεν καταλαβαίνω την αξία του βιβλίου, είναι που δεν κατάφερα να το ερωτευτώ.

"Η Γραμμή Σκιάς", Τζόζεφ Κόνραντ, μετ. Ξενοφών Κομνηνός, εκδ. Ινδικτός, 2004, σελ. 221

Υ.Γ. 42 Υποψιάζομαι πως η καλή μου φίλη Ε.Γ. που μου το χάρισε (μαζί με έναν ακόμα Κόνραντ- τέτοια πώρωση) για τα γενέθλια μου, θα με αποκληρώσει. 

13 σχόλια:

  1. Έχω στην βιβλιοθήκη μου τον Λόρδο Τζιμ του Κόνραντ και όταν θα έρθει η σειρά του θα το διαβάσω! ( Έχω περίπου 50 αδιάβαστα βιβλία και τηρώ σειρά προτεραιότητας...! ) Μέχρι τότε ελπίζω να αποκτήσω το "Η καρδιά του σκότους", Joseph Conrad και με έψησες για την Γραμμή Σκιάς !! Γενικώς έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για τον συγκεκριμένο συγγραφέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ, πολλά καλά λόγια. Κι αν σε έψησα εγώ με την ξέψυχη παρουσίαση, σκέψου τί μπορεί να κάνει ένας πραγματικός θαυμαστής του. Και ξέρω πολλούς...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος26/9/13, 3:15 μ.μ.

    Η καλή σου φίλη την επόμενη φορά, αντί για βιβλίο θα σου χαρίσει μια κατσαρόλα. Για να μάθεις να γράφεις τέτοια πράγματα για τον αγαπημένο μου Κόνραντ.
    Ε.Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι, όχι, καλέ κυρία έχω μια ευκαιρία ακόμα, δεν έχω; Έχω ακόμα τον μυστικό πράκτορα...

      Διαγραφή
  3. Συμμαχώ με την Ε.Γ,βρε άθλια...ααα,οι ορμόνες,μου φαίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος27/9/13, 12:54 μ.μ.

    Συμμαχω κι εγω εναντιον σου Κατερινα! Ντροπη σου για τον αγαπημενο μου Τζοζεφ Κονραντ!

    ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18/9/15, 5:10 μ.μ.

    Πολύ καλό βιβλίο λέω κι εγώ Κατερίνα. Μιας και είναι μικρό σε όγκο θα σου πρότεινα να το διαβάσεις ξανά : δεν είναι απλά μια βιογραφία ή μια ναυτική περιπέτεια. Θεωρώ ότι έχει αρκετούς συμβολισμούς που του δίνουν γοητεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μου ταιριάζει ο Κόνραντ νομίζω. Είναι πια θέμα προσωπικού γούστου, χωρίς αξία για τους υπολοίπους φυσικά αυτό.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος21/9/15, 11:58 π.μ.

      Παρόλα αυτά συμφωνείς ότι "η καρδιά του σκότους" είναι πολύ σημαντικό μυθιστόρημα. Κάτι είναι κι αυτό.

      Διαγραφή
  6. για δες σύμπτωση! έξι χρόνια ακριβώς μετά άνοιξα τη σελίδα αυτή για να διαβάσω σχόλια για τον Κόραντ! δεν το έχω τελειώσει ακόμα αλλά τα μέχρι τώρα σχόλιά μου είναι ότι έχει κ'ατι από το ζοφερό κλίμα του Κάφκα, το παράλογο του Καμύ και την αλήθεια του Ντίκενς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι εγώ μετά τη μέση το εγκατέλειψα. Η καρδιά του σκότους και Αναρχικός μου αρεσαν περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή